We gingen dus… Zaterdagnacht na drie uurtjes slaap in een vissershutje op de camping stapten we (Thom Rutten en ik) op de fiets voor onze tocht van 465km en ruim 10.500hm.
Idee was om met 20 gemiddeld (inclusief pauzes) de rit af te leggen. We zouden dan mooi binnen 24uur weer terug zijn. Maar lekke banden, gemiste afslagen, broodnodige etenspauzes in combinatie met al die hoogtemeters en Luxemburgse kuitenbijters van 15+% maakten als snel duidelijk dat dat niet haalbaar was.
Zaterdagnacht rond 2.00 raakte de batterijen van onze lampen (en van ons zelf) leeg. Ook kregen we last van de kou. Uiteindelijk besloten om – de route kwam in de buurt van de camping – onszelf een paar uur rust te gunnen en te wachten tot het weer licht was. 3 uurtjes slaap later was het licht en gingen we weer op pad.
Relatief makkelijk reden we vervolgens zondagochtend de laatste 100km. Het was soms zwaar, soms koud en het tempo en de gesprekken stokten wel eens onderweg, maar echte diepe inzinkingen hebben we tijdens ons rit van 32 uur niet gehad. Het lukte zelfs om regelmatig te genieten van de mooie omgeving en rustige wegen met heerlijk asfalt.
Zelf de route narijden? ;): https://www.strava.com/activities/4053246781