Afgelopen weken hebben we al diverse renners en onze ploegleiders geïnterviewd. Deze week is het de beurt aan Niels Ruijter. Niels is 24 jaar oud, woont in Amsterdam en heeft 12 jaar geleden zijn intrede gedaan in de wielersport. Inmiddels rijdt hij zijn derde seizoen bij de eliteploeg van TWC Tempo Hoppenbrouwers-VIRO.

Niels is erg druk, want naast de 15.000 kilometer die hij jaarlijks op de fiets zit, is hij ook bezig met zijn master natuurkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Omdat Niels daarom in Amsterdam woont is hij ook vaak te zien in de kleuren van SKITS, de studenten wielervereniging van Amsterdam. Om een beter beeld van Niels te krijgen, hebben we hem geïnterviewd.

Hoe lang ben je al actief in de wielersport?

Ik ben begonnen met fietsen omdat we vroeger op vakantie met m’n ouders vaak gingen fietsen. Op den duur had ik daarom m’n eigen kleine racefietsje gekregen. Dat fietsen beviel wel en op m’n 12e ben ik lid geworden van UWTC, de plaatselijke wielervereniging. Koersen ging me aanvankelijk niet zo goed af, maar bij de nieuwelingen begon dat beter en beter te gaan. Maar daarna heb ik door een verkeersongeluk en lange revalidatie een aantal jaar niet kunnen koersen. Op m’n 19e ben ik daarna herbegonnen als amateur. In m’n derde jaar bij de amateurs had ik een zeer consistent seizoen met een aantal overwinningen en podiumplekken, toen vond ik het tijd om het toch nog een keer bij de elite te proberen. Via de Amsterdamse studentenwielervereniging SKITS ken ik Bart Vreugdenhil en via hem ben ik toen bij Tempo terecht gekomen.

Welke disciplines van de wielersport beoefen je en waar gaat je voorkeur naar uit?

Ik rijd eigenlijk alleen maar op de wegfiets. Mountainbiken kan ik ook erg van genieten, maar helaas zijn de mogelijkheden daarvoor in Amsterdam zeer beperkt. Dus mountainbiken doe ik alleen een enkele keer op een huurfiets. Een gravelbike staat wel stiekem op m’n verlanglijstje, veel vrienden zijn daarmee begonnen en dat lijkt me erg vet!

Wat zijn jouw favoriete koersen en trainingen?

De mooiste koersen vind ik etappekoersen zoals de Ronde van Vysocina of de Arden Challenge. Zo’n koers rij je misschien een of twee keer per jaar, dat maakt het natuurlijk meteen speciaal. Ik heb ook het idee dat ik relatief goed blijf herstellen tijdens zo’n koers dus ik denk dat het me wel redelijk ligt (zolang het maar niet te veel klimmen is voor mijn bijna 80 kg). Qua trainingen kan ik overal wel van genieten. Lekker lange duurtrainingen, relaxte koffieritjes of jezelf helemaal uit elkaar trekken tijdens een zware intervaltraining, ik vind het allemaal mooi.

Hoe ziet een trainingsweek er voor jou uit?

Ik probeer 5 a 6 keer per week te trainen. Vorig jaar ben ik begonnen aan m’n master waardoor ik wat minder tijd heb om te trainen. Doordeweeks ga ik daardoor vaak voor een wat kortere intensieve training in de avond terwijl ik lange duurtrainingen in het weekend doe. Gelukkig ben je als student wel wat flexibeler waardoor ik wat kan schuiven om bijvoorbeeld niet in de regen te hoeven trainen. Ook ga ik een keer per week naar de sportschool voor krachttraining. Om ook tijdens de sportscholensluiting van afgelopen tijd m’n krachttraining bij te houden heb ik zelfs voor 50 euro op m’n kamertje een eigen squatinstallatie gebouwd van bouwemmers en bakstenen.

Tijdens welke koers of training heb je echt het allermeest afgezien?

Het allermeest afgezien heb ik tijdens de Tour du Mont Blanc waar ik een paar jaar geleden aan mee heb gedaan. Dat is een cyclo van 330 km en 8000 hoogtemeters helemaal om de Mont Blanc heen. We waren er al een week van tevoren en de hele week was het superlekker weer. Maar op de dag zelf sloeg het helemaal om en de laatste paar uur werden we geteisterd door hagel- en regenbuien en was het verschrikkelijk koud. Na 300 km afdalen met bevroren handen is niet ideaal! Maar als ik er nu op terug kijk was het een hele mooie dag.

Op welke prestaties ben je het trotst?

Het meest trots ben op m’n overwinning in de Omloop van Nieuwland. Dat is een Zeeuwse waaierklassieker voor amateurs. Die dag was ik echt met afstand de beste in koers en kon ik eigenlijk doen wat ik wilde. Met zo’n gevoel in de koers zitten is echt fantastisch, (en dat gevoel heb ik ook nooit meer nog eens gehad :)). Ook ben ik erg trots op die Tour du Mont Blanc, ik was toen bij de eerste 30 finishers. Bij de elite bij Tempo ben ik het meest trots op m’n top-10 plaatsen in de rondes van Ouderkerk, Heerhugowaard en Oudorp. Die dagen werd lekker aanvallend koersen beloond met een mooie klassering.

Wat zijn je doelen voor wielerseizoen 2021?

Mijn doel voor dit wielerseizoen is eigenlijk alleen maar om gewoon weer lekker te koersen. Het afgelopen jaar hebben we dat natuurlijk erg gemist met z’n allen dus laten we hopen dat dat snel weer kan!