Iedereen ging met ambitie van start in Wiltz (L). Het was meteen de zwaarste etappe van alle 5. Mooie wegen, zeer pittige cotés! We hadden volwagennr. 17 geloot, maar we stuurden zo nu dan ‘ondeugend’ naar voren waardoor we toch nog enkele renners van ons konden ‘ondersteunen’.
Verassend was het vroege lossen van Mike; hij had (nog) problemen met zijn ademhaling agv zijn corona-ziekte. Na gelost te zijn waren waren zijn benen wel weer goed en kwam hij in een groepje terecht waar ook Mario -na lossen- zat. Mario zat ook aan zijn ‘max’. Beiden hebben de laatste lokale ronde niet meer mogen fietsen.
In de finale verloren Jasper en Sverre ook het contact met de eerste groep die toen nog uit zo’n 30 renners bestond. Jasper herstelde nog enigszins door vervolgens goed voor de punten te gaan. Sverre zat achterin dezelfde groep. Bovenop de laatste steile klim (‘Petite Alpe d’Huez’) loste Leo maar reed weer knap terug naar de eerste groep waar ook Arne zich constant heeft kunnen handhaven. Drie renners vooruit, dan het het groepje met Leo en Arne.
Iedereen had echt ‘voldoende’ aan om zichzelf te handhaven in de wedstrijd en ieder in ‘zijn’ groepje’. Iedereen heeft geknokt om het beste er uit te laten, dat was duidelijk te zien. Meer zat er deze etappe niet in. Ervaring rijker en op naar de wat minder zware etappe 2 en de wat weer meer gerouleerde coureurs …