Tempo Hoppenbrouwers heeft grote ambities. Dit is ook vastgelegd in een beleidsplan. Kern van het plan is o.a. dat Tempo een opleidingsclub wil zijn. Dat wil zeggen dat renners bij Tempo het vak kunnen leren in de hoop dat ze door kunnen groeien naar een continentaal of nog hoger team. Na het succesvolle seizoen 2016 hebben Jasper de Laat en Robin Wennekes deze overstap gemaakt. Beide zijn uiteraard nog wel lid van Tempo, maar rijden dus voor een sponsorteam.
Bij opleiden hoort ook investeren. Daarom is in het jaarbudget geld uitgetrokken om renners in etappekoersen het vak te leren. Uiteraard worden ook wekelijks eendaagse wedstrijden gereden zowel in competitieverband (clubcompetitie) als vrije wedstrijden in en buiten Nederland.
In het voorjaar werd de Arden Challenge gereden. Zie elders op de site het verslag van deze wedstrijd. Van 2 tot en met 6 augustus stonden Joost van Wijngaarden, Lehvi Braam, Koen van der Klundert, Ralf Ritzen, Remco Snippe en Geert Smits aan de start in de ronde van Vysocina (Tsjechië). Een zware wedstrijd over heuvelachtig terrein met een deelnemersveld waarin maar liefst 8 continentale ploegen uit diverse landen waren vertegenwoordigd. Een goede koers ook om de stap de kunnen maken als leerproces naar een hoger echelon.
De eerste etappe was rondom Pribyslav. Een etappe met zeer steile klimmen tot 18%. Uiteindelijk rijden 20 renners verdeeld over enkele groepen weg van het peloton, waardoor al op de eerste dag het klassement was gemaakt. Joost, Ralf en Koen en Remco waren hier helaas niet bij, maar zaten keurig in de eerste grote groep. Bijzonder dat Remco hier ook bij zat, omdat hij onderweg zwaar was gevallen en uiteindelijk een gat van 2 minuten dicht moest rijden. Lehvi kwam net achter deze groep enkele seconden later over de finish. Hij had Joost afgezet voor de sprint wat resulteerde in een 3 plaatst van die pelotonsprint en totaal een 24e plaats in de etappe. Geert finishte enkele minuten hierna. Hij had gevochten als een leeuw, maar na 2 jaar inactiviteit vanwege de ziekte van pfeiffer, was van een eerste jaars belofte niet verwachten dat hij meteen op het voorste plan tussen deze renners mee kon strijden.
De 2e etappe was rondom Politca.
Meteen vanuit het vertrek gingen 5 renners in de aanval. Zij kregen een voorsprong van maximaal 2 minuten. De koers werd gecontroleerd door de ploeg van de geletruidrager waardoor het uiteindelijk een sprint werd van een vrij omvangrijke groep. Met name Joost reed zeer sterk, hetgeen uiteindelijk resulteerde in een 11 plaatst. Ook Ralf zat nog in deze groep en werd keurig 32e. Koen moest de groep in de laatste kilometers laten gaan, nadat hij beulswerk voor Joost had verricht. Remco was helaas wederom gevallen en zodanig geblesseerd, dat hij de strijd moest staken. Jammer omdat de laatste 2 etappes op zijn lijf waren geschreven en hij zijn klimmerscapaciteiten goed had kunnen tonen. Lehvi en Geert moesten op de zware klim de rol los laten, maar door een sterke afdaling te rijden, kwamen ze telkens terug, tot 30 km van het einde, toen vonden ze hun Waterloo. Beide finishten uiteindelijk enkele minuten achter het peloton.
De 3e en 4e etappe werden verreden rondom Bystrice nad Pernstejnem.
Beide etappes over loodzware parkoersen waar veel klimkilometers gemaakt moesten worden. Tijdens de 3e etappe moest Geert zijn inspanningen van de eerste 2 etappes bekopen en moest volledig uitgeput de strijd staken. Ook Ralf en Lehvi hadden een zware dag en moesten vrij vroeg het peloton laten gaan. Zij hebben de etappe vervolgens keurig uitgereden met in het achterhoofd trainingskilometers te maken ter voorbereiding op de hel van Voerendaal die volgende week wordt verreden. Koen en Joost, die wederom zeer sterkt reed, reden aanvallend in het peloton. Uiteindelijk ontsnapte een kopgroep van 8 renners die de hoofdprijzen verdeelden. Joost werd 20e. Koen had zich uit laten bollen en finishte net achter het zwaar uitgedunde peloton.
De 4e etappe was de koninginnenrit. De inspanningen van de voorgaande dagen hadden zijn tol geeist. Lehvi moest al vroeg lossen, en verliet helemaal leeg gereden de koers. Ook Ralf en Koen hadden het zwaar. Uiteindelijk finishten zijn in een grotere groep achter het peloton. Joost was wederom de sterkste renner, maar kon helaas niet voorkomen dat er een kopgroep van 6 renners wegreed. Hierbij zat ook de uiteindelijke eindwinnaar. Een 24 plaats was het resultaat.
In het eindklassement werd Joost uiteindelijk verdienstelijk 20e. Koen werd 46e en Ralf 60e. Mooie resultaten in een leerzame en mooie etappekoers.